Arlon - De Bilt

Dit is de dag dat Europa getroffen wordt door de zwaarste storm sinds 1990. Het KNMI heeft een "code rood" uitgegeven voor grote delen van het land, vanwege de verwachte zware windstoten.

Onze camper van 7 meter lang en 3 meter hoog is niet het meest ideale vervoermiddel onder de verwachte omstandigheden. Wel hebben we het meeste gewicht onderin, omwaaien zullen we niet. Op de weg blijven vergt wel stuurkunst, vooral bij onverwachte vlagen van opzij.

We hebben het geluk dat voor Limburg en Noord-Brabant de minste wind wordt verwacht, we vertrekken vanuit Arlon in België tegen de Luxemburgse grens aan. Onze hoop is dat we uiteindelijk achter het zwaarste deel van de storm aanrijden -- eind van de middag zou het ongeveer voorbij moeten zijn. Zo pakt het ook uit.

We rijden rond half 12 in Arlon weg en komen half 6 in De Bilt aan. In de tussentijd hebben we onze vuilwatertanks kunnen legen in de buurt van Weert, bij een serviceplaats tussen afrit 39 en 40 van de A2 -- voor ons wel aan de andere kant, we moeten dus even keren en weer terug. Deze stortplaats is de eerste (en vooralsnog enige) openbare in Nederland en pas sinds augustus open.

Thônes - Arlon

Van Thônes naar Arlon (Aarlen) over tolwegen

We vertrekken met veel wind en regen op komst. Omdat we kilometers willen maken kiezen we voor de hele route over de tolweg. Tussen Annecy en Nancy betekent dat 112 €..., daarna is het tolvrij.

Gelukkig is het rustig op de weg (geen vrachtwagens), maar we hebben veel last van harde zijwind. Op een traject dat Marianne rijdt komen er nog hoosbuien bij. De temperatuur zakt naar 11C - gisteren zaten we nog op een terrasje... 

Even zijn we in de verleiding om door te rijden naar De Bilt, maar vanwege de weerberichten (zweer zware storm) zien we er vanaf, we zouden dan een uur of 4-5 in donker moeten rijden, met alle kans van bomen of zware takken op de weg.

We zwaaien daarom af naar Arlon waar we ook op de heenreis waren. We zijn er kort na 5 uur (in inmiddels wintertijd...). Van daaruit hebben we morgen alle tijd om voorzichtig terug te rijden naar huis.

Thônes

In Thônes staan we in de rand van een natuurpark, midden tussen de bergen naast een snelstromende rivier, met om de hoek het dorp met allerlei uitstekende winkels. Echt een plek om aan te raden, als je enkele dagen selfsupporting kunt zijn want er zijn geen voorzieningen.

Je kunt goed boodschappen doen in Thônes, het dorp is vlak bij. Op zaterdag is er markt. Naast brood en lekkere taartjes koopt Marianne op de markt lokale kaas voor het thuisfront en fruit. Op zondag wordt er getrouwd in de kerk.

Het thuisfront is trouwens uitgebreid aan de lijn: Tinka logeert een paar dagen in ons huis en Cor legt haar uit hoe alles opgestart moet worden. Martijn ontdekt dat er minstens 10 cm water in de kelder staat. De regenbui van twee weken geleden is de boosdoener. Gelukkig ruimen ze alles op. De pomp die we in 1998 kochten en nog nooit is gebruikt komt goed van pas, het gaat al gauw om een paar duizend liter.

Bij ons is het nog steeds mooi weer, volgens het weerbericht de laatste mooie dag. We blijven deze zaterdag staan, drinken koffie in het dorp en lezen een boekje in de zon. De restaurants in het dorp spreken ons niet zo aan. Bij de traiteur halen we de 'plat du jour', kip met lekkere groenten.

Vanwege de omringende bergen hebben we geen bereik van de satelliet, maar het avondlicht is prachtig.
De 2e aflevering van de Prooi kijken we thuis wel bij Uitzending gemist. Nu spelen we een potje backgammon. Volgens een oude afspraak altijd drie spellen, want anders blijven we maar doorgaan. Marianne wint ze alle drie. 

Morgen rijden we een flink stuk naar het noorden, we hopen maandag weer thuis te zijn.

Aosta - Thônes

Langs het dal

Op de helling van het dal

Vanuit Aosta rijden we naar de Montblanc tunnel, niet over de tolweg want die heeft veel tunnels en dan zie je weinig van de omgeving. Dat blijkt een heel goede keus te zijn.

Langs het dal

De weg loopt in het dal van de rivier Dóra Baltea, we zijn omringd door bergen met bomen die geel en rood kleuren. Ook de wijnstokken zijn aan het verkleuren. De zon maakt dat alles er spectaculair uit ziet: de kleuren steken af tegen de donkergroene bomen, die hun blad niet gaan verliezen. Alleen in dit jaargetijde ziet de vallei er zo mooi uit en dan moet er ook nog zon zijn. En die is er, het is nog steeds 22 C.

Mont Blanc

Het gebied van de Mont Blanc

De Montblanc tunnel is ongeveer 12 km lang, de doorgang is niet goedkoop: € 56.

Chamonix

Aan de andere kant van de berg ligt Chamonix in het dal, als je de tunnel uitkomt kijk je er bovenop. 

We zoeken naar camperplaatsen in de buurt van het meer van Genève, maar die zijn niet te vinden. Bovendien is een tolvignet voor snelwegen voor ons niet geschikt (we zijn te zwaar), we hebben een 'Deklaration für die pauschale Schwerverkehrsabgabe' voor alle (!) wegen in Zwitserland nodig. Die kun je kopen bij een bemande grensovergang, maar we hebben geen idee hoe snel dat gaat. Het lijkt niet heel duur, iets meer dan 3 franken per dag (wel met een minimum van 25 Fr, maar je kunt dan een aantal dagen "vrij" kiezen). 

Tegen beter weten in gaan we richting Annecy. De campings zijn al dicht en de camperplaats die in onze gids staat is geheel ingenomen door geparkeerde auto's. We zoeken verder en vinden uiteindelijk in Thônes een prachtige plek. 

Montepulciano - Aosta

De dag begint anders dan verwacht. We worden om iets na half acht gewekt door gebonk op de deur. Dat hadden we in scheepse tijden ook wel eens, als iemand binnenin de haven "een tij" moest halen... Cor slaapt kennelijk nog zo licht als een schipper, gelukkig hoeft hij bij opgaande wind niet meer naar buiten - we staan stevig op onze stelpoten.

Wat is er aan de hand? Op het parkeerterrein wordt een gigantische weekmarkt opgebouwd. We hadden het kunnen weten... Binnen 5 minuten hebben we alles aan kant en rijden we. Het giet van de hemel. Gelukkig hebben we gisteren boodschappen gedaan en een eerste plan gemaakt. We zouden naar Cremona en daartoe in elk geval in het begin de tolweg A1 pakken.

Zo gaan we op pad. Op de eerste serviceplaats op de autostrada stoppen we. We kunnen daar vuilwater lozen, maar ook een heerlijk warm Italiaans broodje scoren voor het ontbijt. Marianne doucht, terwijl het buiten regent. Zo ondervinden we andermaal de voordelen van onze camper - binnen grenzen zijn we eigenlijk volstrekt autonoom.

Het weerbericht voor Cremona is de hele dag niet best. Mist, motregen en later serieuze regen. Omdat we zo vroeg vertrokken zijn is het een optie om (veel) verder te rijden. Omdat we het liefst door Frankrijk naar NL terug rijden kiezen we voor Aosta, zo'n 45 kilometer van de Montblanc tunnel. Daar wordt wel beter weer verwacht. De reis vandaag is tamelijk saai, vooral autoroute, maar eindigt spectaculair. Eigenlijk rijden we vanaf de Po-vlakte rechtstreeks op de hoge Alpen af. Daar in de buurt rijden we naar Aosta door een dal, de bergen van een paar kilometer hoog begeleiden ons. We zien later wel waar de tunnel ons brengt.

Montepulciano

We blijven een dag staan in deze niet spectaculair, maar aangenaam ogende stad. Net als veel andere Toscaanse steden van dezelfde tijd lijkt de oude kern met zijn muren en versterkingen tegen de berg aangeplakt, met een Duomo als hoogste punt.

De camperplaats is een groot parkeerterrein naast het busstation, je kunt er water nemen en ook vuil water storten. Voor ons gevoel staan we al vrij hoog, het uitzicht vanaf onze plaats is geweldig. Welgemoed beginnen we aan onze verkenning van de oude stad. Tegenover het busstation is zelfs een  openbare lift die je nog hoger brengt tot in een parkje onderaan Porto al Prato. Deze stadspoort staat aan het begin van de Corso, de hoofdstraat van de oude stad. 

Op het oog heeft de oude stad ongeveer dezelfde omvang als bijv. Ascoli, door het ontbreken van grote pleinen zelfs minder, maar wat is het onverwacht steil. Dit is niet eens meer een vals plat, maar gewoon stevig omhoog . Dat vertaalt zich ook in de spreiding van winkels en restaurants van beneden naar boven. Het is nu niet erg druk hoewel er enkele busladingen Amerikanen en Zwitsers zijn losgelaten. Aan het begin van de Corso vind je de meer toeristische winkels. Je kunt er in een aantal gelegenheden eten, de menukaart hangt doorgaans kleurig en in drie talen buiten. En vanzelfsprekend zijn er veel enoteca's en delicatessenwinkels waar je wijn kunt proeven en kopen. "We ship all over the world". 

Het ziet er alles verzorgd uit, maar hoe hoger je komt hoe chicer het wordt. Sommige restaurants hebben terrassen aan de buitenkant met adembenemend uitzicht en de winkels worden steeds specialistischer. Leerproducten en tassen, een winkel met alleen kashmir kleding, een andere met gebreide kleren. Er zijn een paar prachtige keramiekwinkels. Inderdaad, we ship all over the world... maar goedkoop zijn de spullen (en de wijn...) in Montepulciano niet. 

Wij lopen tot het hoogste punt, de Piazza Grande. Daar is het stadshuis, een buitengemeen sobere kathedraal, nog een paar historische gebouwen en om de hoek, een straatje in, het Museum Civico. Het museum heeft als het gesloten is een onooglijke bijna onvindbare ingang, maar is als gebouw prachtig ingericht. Er is een kleine archeologische collectie met een paar prachtige terracotta vazen. En er is een pinoteca, een schilderijenverzameling. Behalve een aan Caravaggio toegeschreven portret valt de kwaliteit tegen.

Het museum is van 13:00-15:00 dicht. Voor ons een goede gelegenheid om eindelijk eens buiten de deur te eten. We vinden een prima restaurant (Osteria del Borgo) schuin tegenover het museum. 

We lopen via de westkant naar onze stadslift en naar de camper. Omdat we op een openbare parkeerplaats staan en weer een nieuw 24-uurs kaartje moeten kopen besluiten we eerst wat voorraden te gaan aanvullen, dan hoeven we dat de volgende dag niet te doen - er is forse regen voorspeld, terwijl het nu nog mooi is. De Conad blijkt ongeveer om de hoek, we zijn in een half uur weer uit en thuis. 

De wind is fors opgegaan en vanaf middernacht gaat het conform voorspelling regenen. 

Montefiascone - Montepulciano

Brood kopen betekent een hele klim naar het stadje Montefiascone. Een aardige mevrouw wijst Marianne de bakker. De terugweg gaat een stuk sneller. Bergop heb je prachtig gezicht op de stad. We wisten het al: steden zijn uit de verte op hun mooist.

De wijn uit de Cantina van de coöperatieve wijnmakerij, waar we op het terrein staan smaakte prima, dus we kopen er voor ons vertrek wat meer van. Plus nog allerlei ander lekkers zoals jam en kaas uit de streek.

De witte wijn komt onder de naam Est! Est! Est!, het staat ook op bord van de Cantina. Het verhaal is dat in het jaar 1111 een Duitse bisschop naar Rome reisde om de kroning van een keizer bij te wonen. Hij stuurde verkenners vooruit om alvast op zoek te gaan naar goede herbergen. De afspraak was de ze met krijt bij een goede herberg "Est!" ("hier is het") zouden schrijven en als de wijn ook goed was Est! Est!
In Montefiascone kwam de bisschop bij een herberg waarop Est! Est! Est! stond gekalkt. De boodschap was duidelijk: de herberg en de wijn moesten hier wel van uitzonderlijke kwaliteit zijn. 
Dat bleek ook zo te zijn, de bisschop is er niet meer weggegaan en 3 jaar later overleden aan zijn overmatige inname van de wijn van Montefiascone.

We rijden langs het meer van Bolsena, het is iets kleiner dan dat van Bracciano, maar minstens even mooi. In Bolsena drinken we koffie aan het meer. Prachtige promenade, met verkleurende bomen. Weinig toeristen, verstilde sfeer aan het Lago. Het is inmiddels 25 C geworden. 

We vervolgen de R2 richting Siena. Het uitzicht is geweldig, de weg beroerd: veel gaten en gescheurd wegdek. We rammelen wat af. Ook de grote vrachtwagen die voor ons rijdt heeft het moeilijk. Dit zijn dus de wegen in Lazio. Zodra we in Toscane rijden zijn de wegen veel beter. Deze provincie is duidelijk rijker. We volgen de R2 tot San Quirico d'Orcia. Het groene streepje langs de weg op de kaart maakt het predicaat mooie weg helemaal waar. De uitzichten zijn echt zoals je in films en op schilderijen vaak ziet. 

Ook Montepulciano is vanuit de verte erg mooi. In Montepulciano vinden we vrij snel de camperplaats bij het busstation.